نوشته سردبیری بخش فارسی آواتودی
بنیامین نتانیاهو ده سال پشت سرهم در سه دوره نخست وزیر اسرائیل بوده است (هنوز نیز نخست وزیر دولت موقتی است و تا هر زمان که دولت جدید تشکیل شود در این مقام باقی می‌ماند)؛ یک دوره نیز در سال‌های 1996 تا 1999 نخست وزیر بوده است؛ در مجموع چهار دوره در این مقام بوده و همگان می‌دانند که دوران رهبری او بر این کشورِ پرمعضل اما صاحب دستآوردهای عظیم در عرصه‌های گوناگون، از رهبری داوید بن گوریون اولین رهبر اسرائیل طولانی‌تر شده است.
نتانیاهو به خود و دستاوردهایش برای مردم اسرائیل و کشورش اطمینان داشت؛ حتی باراک اوباما رییس جمهوری پیشین آمریکا نتوانست در برابر عزم او برای رفتن به کنگره و سخنرانی در برابر مجلسین آمریکا برای کوبیدن سیاست‌های دولت وقت آمریکا مقاومت کند؛ نتانیاهو پی در پی ولادیمیر پوتین رییس جمهوری روسیه را به موافقت با دیدار با خود و موافقت با عملیات هوایی اسرائیل در سوریه وادار میکند؛ دوست رییس جمهوری چین و نخست وزیر هند است و سران غرب و پادشاهان عرب و اسلامی در نهان و آشکار دوستی او را طلب کرده‌اند.
در طول یک دهه کامل به نظر می‌رسید که هیچ سیاستمداری در اسرائیل نخواهد توانست در برابر او که به گفته قسم‌خورده‌ترین دشمنانش، یک سخنور فوق حرفه‌ای و بشدت با استعداد است، به پا خیزد و این سکان را از او بگیرد یا حتی توان به چالش کشیدن او را داشته باشد.
اما قدرت دموکراسی در این کشورِ شگفت و پرچالش، در جریان انتخابات سه‌شنبه 26 شهریور/ 17 سپتامبر فعلا تا حد زیادی موقعیت نتانیاهو را لرزان کرده حتی اگر او را کامل از این مقام خلع نکرده باشد.
نتیجه انتخابات اسرائیل نشان می‌دهد که نتانیاهو و حزبش، لیکود، حتی در مقایسه با انتخابات پنج ماه پیش، بشدت تضعیف شده‌اند. حزب او تنها 31 نماینده را وارد مجلسی با 120 عضو کرده است.
بنی (بنیامین) گانتز رهبر ائتلاف آبی- سفید 33 نماینده را وارد مجلس کرده است؛ در حالی که هنوز معلوم نیست که بنی گانتز بتواند نخست وزیر شود و نتانیاهو را از اریکه قدرت شاید برای همیشه پایین بکشد، همین دستآورد گانتز و حزب او نیز حائز اهمیت است که چیزی جز ثمره دموکراسی در این کشور نیست.
باید دید در روزهای آینده صحنه سیاست اسرائیل به کدام سو گام برمی‌دارد و آویگدور لیبرمن رهبر حزب اسرائیل خانه ما (با داشتن 8 نماینده در دوره جدید مجلس) و ایمن عوده رهبر فهرست مشترک عرب‌های شهروند اسرائیل (با 13 نماینده که وارد مجلس کرده) چه سیاستی را در خصوص حمایت از یکی از دو رقیب اصلی، در پیش خواهند گرفت.
اگر نتانیاهو بتواند یک دولت دیگر تشکیل دهد و از خطر محاکمه در اسرائیل رهایی یابد، باید مدت زیادی به سختی عرق بریزد و سخت‌ترین انتقادهای مردم و رسانه‌های اسرائیل را تحمل کند. شاید هم موفق شود چون یک سیاستمدار با تجربه است که کنار گذاشتنش آسان نخواهد بود.
اما اگر براستی نتانیاهو از مسند نخست وزیری پایین کشیده شود، این امر میوه‌ای است که مردم اسرائیل از رهگذر دموکراسی خود در سبد جامعه‌شان می‌گذارند؛ با حفظ کامل منافع ملی کشورشان. نه مانند رژیم‌های خودکامه‌ای که سران آن برای بقای خویش در قدرت، کشور و ملت را به وادی فنا می‌کشانند.
نظام مردمسالار این سرزمین عجیب این قدرت را نیز دارد که نتانیاهو را حتی به خاطر پرونده‌های تحقیقات از او، محاکمه و شاید زندانی کند؛ نه مانند رژیم‌های خودکامه‌ای که هزار و یک خطای عظیم حاکمانش لاپوشانی می‌شود و مردم را فدای رهبران می‌کنند.
بخاطر این است که سرسخت‌ترین دشمنان اسرائیل، وجود دموکراسی‌اش را تایید و حتی تحسین می‌کنند.
