کانون‌های صنفی معلمان در شهرهای مختلف ایران با انتشار پیام‌هایی به مناسبت آغاز سال نو، نسبت به سیاست‌های ضدبشری جمهوری اسلامی و ناکارآمدی این حکومت بویژه در سال گذشته پرداختند و بر لزوم تداوم اعتراضات برای تحقق خواست‌های برحق صنفی در سال ۱۴۰۳ تأکید کردند.
در این پیام‌ها تنها مشکلات اقتصادی مورد توجه قرار نگرفته بلکه به کشتار و سرکوب ملت‌های ایران بدست نیروهای جمهوری اسلامی نیز اشاره شده است.
در همین رابطه کانون صنفی معلمان استان بوشهر در پیامی نوشت: "بازداشت و زندانی‌های گسترده فعالان صنفی، کارگران، روزنامه‌نگاران و معترضان به وضع موجود، دانش‌آموزان بازمانده از تحصیل، کلاس‌های بدون معلم، کودکان کار و جان دادن کولبرها از وقایع تلخ سال گذشته بود. سال پیش برای مردم خوش بوده یا شما؟".
انجمن صنفی فرهنگیان خراسان شمالی هم در پیامی ضمن اشاره به عدم پرداخت مطالبات معلمان و بازنشستگان فرهنگی در سال گذشته، هم‌چنین احضار، بازداشت و صدور احکام سنگین برای فعالان صنفی، اعلام کرد: "اینها تنها برگی از معضلات دامن‌گیر جامعه، به‌ویژه در حوزه فرهنگیان است که باید به آن ترک تحصیل دانش‌آموزان به دلیل فقر و کلاس‌های بی‌معلم به خاطر کمبود نیروی کار را نیز اضافه کرد".
کانون صنفی معلمان تهران نیز در پیامی اعلام کرده که سال نو را "با یاد و گرامی‌داشت همه آنها که در تقلای رهایی، جان باختند، در جست‌وجوی آزادی به بند کشیده شدند و در تکاپوی زیستن در دایره حقیقت و در یک کلام برای زیستی انسانی، مداومت و مقاومت می‌کنند، آغاز می‌کنیم".
انجمن صنفی معلمان فارس نیز در پیامی آورده است که "سال ١۴٠٢ برای ملت ایران، فرهنگیان و تمامی اصناف، تشکل‌های فرهنگی، کارگری و سیاسی به سختی سپری شده است".
این انجمن در پیام خود از انتخابات مجلس و خبرگان رهبری که در ماه اسفند پارسال برگزار شد با عنوان "انتصابات حکومتی" نام برده و آورده که "تغییرات و پویایی و نوع نگرش در افکار مردم که نشأت‌گرفته از جنبش زن زندگی آزادی بود، عزم آنها را جزم کرد که با عدم شرکت هوشمندانه در این رویداد نارضایتی خود را از اوضاع آشفته کشور فریاد بزنند".
تحلیلگران و ناظرین سیاسی اعلام کرده‌اند با تداوم وضعیت اسفناک اقتصادی، اجتماعی و سیاسی ایران، سال آینده تجمعات اعتراضی افزایش خواهد یافت و جنبش‌های ضدحکومتی با قوت و گستردگی بیشتری به حیات خود ادامه خواهند داد.
علی‌الخصوص در پی افزایش ۳۵ درصدی حداقل دستمزد کارگران، فعالان کارگری درباره افزایش نرخ تورم، کوچک‌تر شدن سفره آنها و تشدید اعتراضات کارگری در سال ۱۴۰۳ هشدار می‌دهند و آنرا جرقه‌ای بر انبار باروت خشم مردم توصیف کرده‌اند.
