آواتودی*
در حالی که تظاهرات در هنگ کنگ یکشنبه 27 مرداد/ 18 اوت یازدهمین هفته خود را پشت سرگذاشت، این بندر شاهد یکی از بزرگ‌ترین تظاهرات اعتراضی قرن شد.
دست‌اندرکاران برگزاری تظاهرات گفتند بیش از یک میلیون و هفتصد هزار انسان در زیر باران و در حالی که اکثرا چتر بدست داشتند، این یکشنبه پارک ویکتوریا و نیز خیابان‌های اطراف را به سلطه خود در آوردند. این اعتراض‌ها در ادامه تظاهرات روزهای گذشته در فرودگاه اصلی هنگ کنگ است.
جبهه حقوق بشر مدنی هنگ کنگ از سه ماه پیش به این تظاهرات فراخوان داده است که اکثر آنها مسالمت‌جویانه بوده ولی در مواردی نیز به خشونت کشیده شده است.
آنها خواهان استعفای خانم کاری لام حاکم هنگ کنگ بدلیل حمایت او از «توافق استرداد» با چین هستند.
دونالد ترامپ در روزهای گذشته از شی جینگ پینگ رییس جمهوری چین خواسته بود که با رهبران تظاهرات هنگ کنگ دیدار کند تا این بحران فیصله یابد.
هم‌زمان به گزارش شبکه جهانی بی‌بی‌سی، نیروهای نظامی استرالیا و آمریکا مانور مشترکی را برگزار می‌کنند، که برخی از تحلیلگران آن را «هشدار» به چین تلقی کردند.
عزم تظاهرکنندگان در هنگ کنگ، در این تعداد خیره کننده، برای تداوم تظاهرات و پیشبرد خواسته‌شان، یقینا هر ایرانی را به فکر فرو می‌برد که چرا این افراد در سرزمینی که رفاه در آن بسیار بالا است، حاضر به فداکاری و بیان اعتراض خود هستند اما در شرایطی که ایرانیان در سخت‌ترین دوران تاریخ معاصر خود هستند و سرکوب‌گری‌های رژیم ملایان نیز تشدید شده است، شعله اعتراض ایرانی در باد مصلحت‌طلبی سوسو زده و خاموش شده است.
*گزارش‌های خبری، مطالب تحلیلی، مقالات و نیز نوشته‌های سردبیری بخش فارسی شبکه آواتودی، کپی شده از منابع دیگر نیست. تمامی مطالب بخش فارسی، ویژه شبکه آواتودی نوشته و تهیه می‌شود.
