Ana içeriğe atla

جامعه پرستاری کشور خسته، ناامید و معترض است

 جامعه پرستاری کشور خسته، ناامید و معترض است
با وجود آنکه پرستاران در خط مقدم مقابله با بیماری مرگبار کرونا قرار دارند، اما جمهوری اسلامی از عمل به تعهدات خود در قبال این قشر سر باز می‌زند و همین امر موجب ناامیدی و اعتراض پرستاران شده است.
posted onApril 7, 2020
noyorum

به گزارش آواتودی، از نخستین لحظات شیوع ویروس مهلک کرونا، کادر درمانی و جامعه پرستاری فعال در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی کشور، برای مقابله با این بیماری مرگبار تلاش خود را آغاز کردند.

تاکنون بیشترین قشری که از ویروس کرونا آسیب دیده‌اند، پرستاران و کادر درمانی بیمارستان‌ها هستند و هر بار جمهوری اسلامی به آنها وعده می‌دهد که حداقل در حوزه معیشتی، کمک‌هایی را به آنها انجام دهد.

بسیاری از پرستاران شاغل در بیمارستان‌های مختص درمان بیماری کرونا، هفته‌ها به خانه نرفته و تنها در یک بیمارستان، یعنی بیمارستان خمینی سقز 50 نفر از پرستاران و کادر درمانی تاکنون به ویروس کرونا مبتلا شده‌اند.

طی دو ماه اخیر سران جمهوری اسلامی از جمله خامنه‌ای و حسن روحانی بارها وعده دادند که کمک‌هایی را در حوزه معیشتی به پرستاران ارائه دهند تا آنها از نظر روحی برای مقابله با این بیماری آماده‌تر باشند، اما تمام این وعده‌ها، مانند دیگر وعده‌های جمهوری اسلامی عملی نشده است.

به عنوان نمونه بسیاری از پرستاران از اقصا نقاط ایران در تماس با آواتودی اعلام کردند که تاکنون کارانه هفتگی مقابله با کرونا را دریافت نکرده یا تنها یک بار دریافت کرده‌اند.

تعدادی از پرستاران شاغل در بیمارستان‌های تهران که زیر نظر دانشگاه علوم پزشکی تهران کار می‌کنند، در پیام‌های جداگانه‌ای با آواتودی اعلام کردند که تبعیض‌های بسیاری میان پرستاران و پزشکان از سوی مدیریت ناکارآمد وزارت بهداشت و علوم پزشکی وجود دارد که این تبعیض‌ها، روحیه و امید را از جامعه پرستاری گرفته است.

از جمله اینکه پرستاران تابعه دانشگاه علوم پزشکی تهران، حداقل 6 ماه کارانه طلبکار هستند و این در حالی است که برخی از معوقات آنها از جمله اضافه‌کارها به بیش از 6 ماه می‌رسد.

یکی از این پرستاران می‌گوید: در ابتدای شیوع کرونا، دولت وعده داد که هر هفته به پرستاران شاغل در خط مقدم مقابله با کرونا به صورت هفتگی کارنامه پرداخت می‌کند. دو ما از شیوع کرونا گذشته و ما تنها یک هفته کارانه دریافت کردیم و برخی از همکاران ما دو هفته کارانه گرفته‌اند و دیگر خبری از وعده‌های داده شده نیست.

وی افزود: با گذشت سه هفته از سال 99، تاکنون هیچ دریافتی نداشته‌ایم و این در حالی است که به دلیل کمبود شدید دستکش، ماسک، لباس محافظتی بهداشتی و مواد ضد عفونی‌کننده، پرستارها مجبور هستند خودشان و با هزینه شخصی این اقلام را تهیه کنند.

وی تاکید کرد: پرسنل پرستاری در بیمارستان‌های تابعه علوم پزشکی تهران به شدت خسته، ناامید و معترض هستند و با این روحیه نمی توانند به بیماران کرونا کمکی کنند. این در حالی است که به طور مداوم می‌گویند رهبر و رییس جمهور از پرستاران تشکر کرده‌اند. تشکر آنها چه دردی از ما دوا می‌کند؟ آیا می‌توانیم با این تشکرها یک ماسک اضافه تهیه کنیم؟

یکی دیگر از پرستاران در گفتگو با آواتودی از تبعیض شدید میان پرستاران و پزشکان گلایه می کند و می‌گوید: سهم یک پزشک از سود بیمارستان که تحت عنوان کارانه پرداخت می‌شود، بیش از صد برابر یک پرستار است. تبعیض کمر پرستار را شکسته است. بسیاری از پروسیجرهای درمانی به دست پرستار انجام می‌گردد و به نام پزشک مهر می‌خورد و سهمش نصیب پزشکان می‌شود.

این پرستار از ناکارآمدی مدیریتی در دانشگاه علوم پزشکی تهران به عنوان یکی از دلایل اصلی تبعیض میان پرستاران و پزشکان یاد می‌کند و می‌گوید:‌پزشک سالاری و ضعف شدید مدیریت بیمارستانی، نتیجه سیستم مدیریتی حاکم بر جمهوری اسلامی است.