سه زندانی سیاسی محبوس در زندان رجایی‌شهر کرج، با انتشار بیانیه‌ای ضمن محکوم کردن سرکوب معترضان و قتل زندانیان توسط حاکمان جمهوری اسلامی، خواستار به رسمیت شناختن حقوق شهروندی ایرانیان، حق برپایی تجمعات اعتراضی، انتخابات آزاد و آزادی فوری تمام زندانیان سیاسی شدند.
به گزارش آواتودی، عبدالرسول مرتضوی جانباز جنگ و زرتشت احمدی‌راغب فعال مدنی، که هر دو از امضاکنندگان بیانیه استعفای خامنه‌ای هستند، به همراه رضا محمدحسینی زندانی سیاسی، با انتشار این بیانیه، همچنین نسبت به قتل زندانیان در زندان‌های جمهوری اسلامی اعتراض کردند.
آنها ضمن گرامیداشت یاد و خاطره زندانیان سیاسی جاویدنام همچون بهنام محجوبی، بکتاش آبتین، علیرضا شیرمحمدعلی، شاهین نظری، ساسان نیک‌نفس و مهدی صالحی و با اعلام حمایت کامل از زندانیان تحت ستم از جمله سهیلا حجاب، شکیلا منفرد و خالد پیرزاده، خواهان آزادی فوری تمامی زندانیان سیاسی شدند.
متن کامل بیانیه سه زندانی سیاسی محبوس در زندان رجایی‌شهر کرج به شرح زیر است:
هم‌میهنان ارجمند،
مردم ایران در گذر هزاره‌ها، همواره با فرهنگ تابان انسانی خود با دانش، فداکاری، رواداری، پهلوانی و خردمندی، جهان انسانیت را روشنی بخشیده‌اند. اما اینک در عصر گردش آزاد اطلاعات، حاکمیت قانون و دمکراسی، گرفتار حکومتی شده‌اند که با توسل به زور، نیرنگ و اهرم دین، بساط استبداد را گسترانیده و فرهنگ ایرانیان را مورد تاخت و تاز قرار داده است.
جمهوری اسلامی سالهاست که از یک سو برای مردم، دشمن فرضی ساخته و به جهان آزاد و دمکراتیک چنگ و دندان نشان داده است و از سوی دیگر، حقیرانه به دامان دولت‌های خودکامه روسیه و چین آویخته است، تا همچنان به قدرت خویش تداوم بخشد.
همراهان گرامی،
حاکمان مستبد و بی‌مسئولیت جمهوری اسلامی، مبالغ کلانی از ثروت ملی کشور را صرف حمایت از تروریست‌ها در لبنان، فلسطین، یمن، سوریه و اقصا نقاط دنیا کرده و با ماجراجویی هسته‌ای، کشور را دچار تحریم و بحران نموده‌اند.
تا جایی که ورشکستگی اقتصادی، گرانی و تورم، جان مردم را به سر رسانده است. آیا اعتراض به حکومت در چنین شرایطی، حق طبیعی تمامی ایرانیان نیست؟ مگر نه آنکه اصل ۲۷ قانون اساسی تشکیل اجتماعات و راهپیمایی‌ها را بدون حمل سلاح مجاز می‌داند؟ پس سرکوب گسترده معترضان و به زندان افکندن دلسوزان وطن چه معنایی جز قدرت‌پرستی و برقراری دیکتاتوری دارد؟
حاکمان جمهوری اسلامی باید بدانند که توسل به زور و خشونت، درد بی‌کفایتی آنها را درمان نمی‌کند. چاره آن است که قدرت به دستان باکفایت صاحبان اصلی آن یعنی مردم بازگردد.
برخورداری از آزادی‌های اجتماعی و سیاسی، حق عموم مردم است. از این رو ما امضاکنندگان این بیانیه، خواست خود را مبنی بر به رسمیت شناختن حقوق شهروندی ملت ایران در زمینه تعیین سرنوشت خویش از طریق برگزاری تجمعات اعتراضی و انتخابات آزاد به اطلاع همگان می‌رسانیم.
با گرامیداشت یاد و خاطره زندانیان سیاسی جاویدنام، همچون بهنام محجوبی، بکتاش آبتین ، علیرضا شیرمحمدعلی، شاهین نظری، ساسان نیک‌نفس و مهدی صالحی و با حمایت کامل از زندانیان تحت ستم از جمله سهیلا حجاب، شکیلا منفرد و خالد پیرزاده، خواهان آزادی فوری تمامی زندانیان سیاسی هستیم.
رضا محمدحسینی، زرتشت احمدی‌راغب و عبدالرسول مرتضوی از زندان رجایی‌شهر کرج
